Het friesje dat langs de gangen en het trappenhuis loopt, intrigeert mijn bezoekers. Ze heeft een grappig klein verhaal dat ik je hieronder vertel.
Toen ik deze ruimte voor het eerst wilde inrichten, ontdekte ik dat de afstand tussen de houten lijsten (15 cm) niet overeenkomt met de standaardafmetingen van de behangfriezen. Dus besloot ik om er “mijn poot” in te doen. De eerste versie was een klimoppad.
Na een paar jaar, moe van klimop, werd de tweede versie geïnspireerd door het decor van een lampenkap die op een dag op een rommelmarkt werd ontdekt. Het bedekt altijd de lamp op de eerste verdieping.
Ik heb het vergrote patroon opnieuw ontworpen. Vervolgens gefotokopieerd, in hoeveelheid, aangezien het fries langs de ingang op de tweede verdieping loopt. Dan gelijmd door het aanpassen van de hoeken en draaien, zodat de beweging nooit lijkt te stoppen.
aren later, bij de grootste kans, tijdens een onderzoek naar een onderwerp dat ver van de versiering afstaat, vond mijn zoon de oorsprong van deze tekening! Het is in feite een klein stukje van een groot en prachtig fresco van een Duitse schilder, Karl Wilhelm DIEFFENBACH van achtenzestig meter lang. De fries wordt “Per aspera ad astra” genoemd en je kunt het zien hier. Ik hoop dit kunstwerk ooit te zien!